溧阳邂逅胡安丰赴官送以二诗 其二

溧阳邂逅胡安丰赴官送以二诗 其二原文：

我这里便施礼数罢平身，抄着手儿前进。您这歹孩儿动问，阿者，你便远路风尘！（刘夫人云）休怪波，安敬思夫人！（正旦唱）听言罢着我去了三魂，可知道阿者便怀愁忿。这公事何须的问，何消的再写本！"到岸方知水隔村"，细说原因。（刘夫人云）孩儿，俺两口儿怎生亏负着你来？你改了名姓！若不是康君立、李存信说呵，你阿妈不得知。如今你阿妈便要领大小番兵来擒拿你。我实不信，亲自到来，你果然改了姓名！俺怎生亏负你来也？（正旦云）存孝，你不说待怎么？（李存孝云）阿者，是康君立、李存信的言语，着俺五百义儿家将都改了姓，着您孩儿姓安。想您孩儿多亏着阿妈、阿者抬举的成人，封妻荫子，偌大的官职，怎敢忘了阿者、阿妈的思义！（做哭科，云）不由人嚎咷痛哭，提起来刀搅肺腑。抬举的立身扬名，阿(...)
作者陈述家庭的特殊不幸和作者与祖母更相为命，以使武帝化严为慈，化对立态度的逞威为同一立场的体恤。“臣密言”，是奏表开头的一般格式。“臣以险衅，夙遭闵凶”，是第一段的综述，又是全文陈述苦情的总冒。“险”，不同于今天的“危险”义，《说文》：“险，阻难也。”贾逵《国语》注：“衅，兆也。”“险衅”，险恶的兆头。“闵”，病困，凶丧。“险衅”“闵凶”这两个词儿含义程度很重，很快就把读者导入惨苦的境域。什么“险衅”?什么“闵凶”?“生孩六月，慈父见背”。小孩儿出世主要依靠父母抚养，竟然“慈父见背”，是一大不幸。《文子》：“慈父之爱子，非求报。”可见父慈于子是人之本性。作者不用第一人称“臣”，而用第三人称“孩”，旨在客观陈述苦情以使武帝动心。父亲死了，固然痛苦，如果还有慈爱的母亲一道过着孤儿寡母的生活，那还只是比较艰苦而已，竟然(...)
此篇以轻灵浑朴的笔调描绘出村野田园的风光情趣，读之(...)
魂乎归来！恣志虑只。
（1）开樽：动杯，开始喝酒。樽，酒杯。句未裁：诗未做。裁，裁夺，构思推敲。（2）寻春问腊：即乞红梅。以“春”点红，以“腊”点梅。蓬莱，以比出家人妙玉所居的栊翠庵。（3）大士：指观世音菩萨。佛教宣传以为她的净瓶中盛有甘露，可救灾厄。这里以观世音比妙玉。（4）孀娥：即嫦娥，比妙玉。槛外，栏杆之外。又与妙玉自称“槛外人”巧合，所以林黛玉说：“凑巧而已。”（据《红楼梦》庚辰本）这句话，在《红楼梦》程高本中改为“小巧而已”，也是不细察原意的妄改。（5）“入世”二句：这两句是诗歌的特殊修辞句法，将栊翠庵比喻为仙境，折了梅回“去”称“入世”，“来”到庵里乞梅称“离尘”。梅称“冷香”，所以分“冷”、“香”于两句中。“挑红雪”、“割紫云”都喻折红梅。宋代毛滂《红梅》诗：“深将绛雪点寒枝。”唐代李贺《杨生青花紫石砚歌》：“踏天磨刀割紫云。”紫云，李贺的诗原喻紫色石。（6）“槎枒”句：意即“谁惜诗人瘦肩槎枒”。槎枒，亦作“楂枒”、“查牙”，形容瘦骨嶙峋的样子。这里是说因冷耸肩，写诗者踏雪冒寒往来。苏轼《是日宿水陆寺》诗：“遥想后身穿贾岛，夜寒应耸作诗肩。”（(...)
这首诗写的是“如今”——也就是他在西蜀的时候，这时他已经老了，唐王朝也已经灭亡了。不要说家乡了，就连江南也成了永远的过去。他的记忆中是“满楼红袖招”，可当时他并没有被这些“红袖”招去，所以“此度见花枝，白头誓不归”也算是弥补当时的遗憾吧。 “如今却忆江南乐”，“如今”(...)
行者，夜来伽蓝道：今日午时有魔障至此。你去山门首望者，但有远方过路客官，报我知道。知道。小官苏轼，可早过了大江，来到庐山脚下。左右，把船湾住江上。牡丹，你只在舟中坐下，唤你便来，不唤你不要来。你看庐山果然好景致也！端的是真山真水。真寺真林，非闲人不可到，遇浊子不容观，好山也！山高峨险险嵯峨，凛洌林峦乱石陀，古怪怪松岩下掩。山岩掩眼隔烟萝。山禽如语语不歇，山涧飞泉迸碧波。山重来药山药少，樵夫担柴贪担多。野猿摘果攀藤葛，葛绝余藤藤倒拖。仙洞仙童依虎睡，仙人醉卧老龙窝。峰势侧，洞门歹坐，洞里月光爱娑婆。莫讶朝岚寒槭槭，仙家洞府接天河。大石栏湾，大石拦湾。几重水。几重涡。带着野田空阔，野田空阔，一层岭，一层坡。老树老藤忘几月，古山古寺绝经过。经过迹断唯山在，岁月年深奈寺何。真个此寺不同他寺宇，此山非比别山阿。青黛染成千块玉，云霞妆就万堆螺。只除佛子神仙才可到，怎许游人容易得攀摩。这庐山景致，观之不尽，玩之有余。你则看东林寺门首碑上，有诗为证。诗道：不到庐山不是僧，庐山清景胜蓬瀛。为僧若到庐山下，死葬庐山骨也清。读之未了，只见山门下立着一个行者，待我问他。你那佛印师父，可在法座土么？师父打坐哩。借你口中言，传俺心间事。你道有个客官，不言姓名？有两句禅语，又叫做偈语。你道：眉山一块铁，特地来相谒。老官，小和尚心笨，一本《心经》念了三年零六个月，还记不得。再说一遍。这个笨和尚。敢是姓铁？不姓铁。不姓铁就姓锡。不姓锡。不姓铁，不姓锡，就姓铜罢。师父，外面天到一个主。儿，不言姓名，道两句禅语，又叫做偈语：眉山一块铁，特地来相谒。急急上堂来，炉中火正热。着手！他便是铁，我师父是火，架起炉来烧他娘。老官，我师父(...)
“白兔捣药秋复春，嫦娥孤栖与谁邻？”月中白兔年复一年不辞辛劳地捣药，为的是什么？碧海青天夜夜独处的嫦娥，又该是多么寂寞？到底谁来陪伴她呢？
箕尾博说商岩住，空桑子伊尹无父。汉萧何昴宿分英，李靖唐时行雨。出山来济了苍生，却卷白去闲去。一千年黄阁清风(...)

溧阳邂逅胡安丰赴官送以二诗 其二拼音解读：

wǒ zhè lǐ biàn shī lǐ shù bà píng shēn ，chāo zhe shǒu ér qián jìn 。nín zhè dǎi hái ér dòng wèn ，ā zhě ，nǐ biàn yuǎn lù fēng chén ！（liú fū rén yún ）xiū guài bō ，ān jìng sī fū rén ！（zhèng dàn chàng ）tīng yán bà zhe wǒ qù le sān hún ，kě zhī dào ā zhě biàn huái chóu fèn 。zhè gōng shì hé xū de wèn ，hé xiāo de zài xiě běn ！"dào àn fāng zhī shuǐ gé cūn "，xì shuō yuán yīn 。（liú fū rén yún ）hái ér ，ǎn liǎng kǒu ér zěn shēng kuī fù zhe nǐ lái ？nǐ gǎi le míng xìng ！ruò bú shì kāng jun1 lì 、lǐ cún xìn shuō hē ，nǐ ā mā bú dé zhī 。rú jīn nǐ ā mā biàn yào lǐng dà xiǎo fān bīng lái qín ná nǐ 。wǒ shí bú xìn ，qīn zì dào lái ，nǐ guǒ rán gǎi le xìng míng ！ǎn zěn shēng kuī fù nǐ lái yě ？（zhèng dàn yún ）cún xiào ，nǐ bú shuō dài zěn me ？（lǐ cún xiào yún ）ā zhě ，shì kāng jun1 lì 、lǐ cún xìn de yán yǔ ，zhe ǎn wǔ bǎi yì ér jiā jiāng dōu gǎi le xìng ，zhe nín hái ér xìng ān 。xiǎng nín hái ér duō kuī zhe ā mā 、ā zhě tái jǔ de chéng rén ，fēng qī yīn zǐ ，ruò dà de guān zhí ，zěn gǎn wàng le ā zhě 、ā mā de sī yì ！（zuò kū kē ，yún ）bú yóu rén háo táo tòng kū ，tí qǐ lái dāo jiǎo fèi fǔ 。tái jǔ de lì shēn yáng míng ，ā (...)
zuò zhě chén shù jiā tíng de tè shū bú xìng hé zuò zhě yǔ zǔ mǔ gèng xiàng wéi mìng ，yǐ shǐ wǔ dì huà yán wéi cí ，huà duì lì tài dù de chěng wēi wéi tóng yī lì chǎng de tǐ xù 。“chén mì yán ”，shì zòu biǎo kāi tóu de yī bān gé shì 。“chén yǐ xiǎn xìn ，sù zāo mǐn xiōng ”，shì dì yī duàn de zōng shù ，yòu shì quán wén chén shù kǔ qíng de zǒng mào 。“xiǎn ”，bú tóng yú jīn tiān de “wēi xiǎn ”yì ，《shuō wén 》：“xiǎn ，zǔ nán yě 。”jiǎ kuí 《guó yǔ 》zhù ：“xìn ，zhào yě 。”“xiǎn xìn ”，xiǎn è de zhào tóu 。“mǐn ”，bìng kùn ，xiōng sàng 。“xiǎn xìn ”“mǐn xiōng ”zhè liǎng gè cí ér hán yì chéng dù hěn zhòng ，hěn kuài jiù bǎ dú zhě dǎo rù cǎn kǔ de jìng yù 。shí me “xiǎn xìn ”?shí me “mǐn xiōng ”?“shēng hái liù yuè ，cí fù jiàn bèi ”。xiǎo hái ér chū shì zhǔ yào yī kào fù mǔ fǔ yǎng ，jìng rán “cí fù jiàn bèi ”，shì yī dà bú xìng 。《wén zǐ 》：“cí fù zhī ài zǐ ，fēi qiú bào 。”kě jiàn fù cí yú zǐ shì rén zhī běn xìng 。zuò zhě bú yòng dì yī rén chēng “chén ”，ér yòng dì sān rén chēng “hái ”，zhǐ zài kè guān chén shù kǔ qíng yǐ shǐ wǔ dì dòng xīn 。fù qīn sǐ le ，gù rán tòng kǔ ，rú guǒ hái yǒu cí ài de mǔ qīn yī dào guò zhe gū ér guǎ mǔ de shēng huó ，nà hái zhī shì bǐ jiào jiān kǔ ér yǐ ，jìng rán (...)
cǐ piān yǐ qīng líng hún pǔ de bǐ diào miáo huì chū cūn yě tián yuán de fēng guāng qíng qù ，dú zhī (...)
hún hū guī lái ！zì zhì lǜ zhī 。
（1）kāi zūn ：dòng bēi ，kāi shǐ hē jiǔ 。zūn ，jiǔ bēi 。jù wèi cái ：shī wèi zuò 。cái ，cái duó ，gòu sī tuī qiāo 。（2）xún chūn wèn là ：jí qǐ hóng méi 。yǐ “chūn ”diǎn hóng ，yǐ “là ”diǎn méi 。péng lái ，yǐ bǐ chū jiā rén miào yù suǒ jū de lóng cuì ān 。（3）dà shì ：zhǐ guān shì yīn pú sà 。fó jiāo xuān chuán yǐ wéi tā de jìng píng zhōng shèng yǒu gān lù ，kě jiù zāi è 。zhè lǐ yǐ guān shì yīn bǐ miào yù 。（4）shuāng é ：jí cháng é ，bǐ miào yù 。kǎn wài ，lán gǎn zhī wài 。yòu yǔ miào yù zì chēng “kǎn wài rén ”qiǎo hé ，suǒ yǐ lín dài yù shuō ：“còu qiǎo ér yǐ 。”（jù 《hóng lóu mèng 》gēng chén běn ）zhè jù huà ，zài 《hóng lóu mèng 》chéng gāo běn zhōng gǎi wéi “xiǎo qiǎo ér yǐ ”，yě shì bú xì chá yuán yì de wàng gǎi 。（5）“rù shì ”èr jù ：zhè liǎng jù shì shī gē de tè shū xiū cí jù fǎ ，jiāng lóng cuì ān bǐ yù wéi xiān jìng ，shé le méi huí “qù ”chēng “rù shì ”，“lái ”dào ān lǐ qǐ méi chēng “lí chén ”。méi chēng “lěng xiāng ”，suǒ yǐ fèn “lěng ”、“xiāng ”yú liǎng jù zhōng 。“tiāo hóng xuě ”、“gē zǐ yún ”dōu yù shé hóng méi 。sòng dài máo pāng 《hóng méi 》shī ：“shēn jiāng jiàng xuě diǎn hán zhī 。”táng dài lǐ hè 《yáng shēng qīng huā zǐ shí yàn gē 》：“tà tiān mó dāo gē zǐ yún 。”zǐ yún ，lǐ hè de shī yuán yù zǐ sè shí 。（6）“chá yá ”jù ：yì jí “shuí xī shī rén shòu jiān chá yá ”。chá yá ，yì zuò “zhā yá ”、“chá yá ”，xíng róng shòu gǔ lín xún de yàng zǐ 。zhè lǐ shì shuō yīn lěng sǒng jiān ，xiě shī zhě tà xuě mào hán wǎng lái 。sū shì 《shì rì xiǔ shuǐ lù sì 》shī ：“yáo xiǎng hòu shēn chuān jiǎ dǎo ，yè hán yīng sǒng zuò shī jiān 。”（(...)
zhè shǒu shī xiě de shì “rú jīn ”——yě jiù shì tā zài xī shǔ de shí hòu ，zhè shí tā yǐ jīng lǎo le ，táng wáng cháo yě yǐ jīng miè wáng le 。bú yào shuō jiā xiāng le ，jiù lián jiāng nán yě chéng le yǒng yuǎn de guò qù 。tā de jì yì zhōng shì “mǎn lóu hóng xiù zhāo ”，kě dāng shí tā bìng méi yǒu bèi zhè xiē “hóng xiù ”zhāo qù ，suǒ yǐ “cǐ dù jiàn huā zhī ，bái tóu shì bú guī ”yě suàn shì mí bǔ dāng shí de yí hàn ba 。 “rú jīn què yì jiāng nán lè ”，“rú jīn ”(...)
háng zhě ，yè lái gā lán dào ：jīn rì wǔ shí yǒu mó zhàng zhì cǐ 。nǐ qù shān mén shǒu wàng zhě ，dàn yǒu yuǎn fāng guò lù kè guān ，bào wǒ zhī dào 。zhī dào 。xiǎo guān sū shì ，kě zǎo guò le dà jiāng ，lái dào lú shān jiǎo xià 。zuǒ yòu ，bǎ chuán wān zhù jiāng shàng 。mǔ dān ，nǐ zhī zài zhōu zhōng zuò xià ，huàn nǐ biàn lái ，bú huàn nǐ bú yào lái 。nǐ kàn lú shān guǒ rán hǎo jǐng zhì yě ！duān de shì zhēn shān zhēn shuǐ 。zhēn sì zhēn lín ，fēi xián rén bú kě dào ，yù zhuó zǐ bú róng guān ，hǎo shān yě ！shān gāo é xiǎn xiǎn cuó é ，lǐn liè lín luán luàn shí tuó ，gǔ guài guài sōng yán xià yǎn 。shān yán yǎn yǎn gé yān luó 。shān qín rú yǔ yǔ bú xiē ，shān jiàn fēi quán bèng bì bō 。shān zhòng lái yào shān yào shǎo ，qiáo fū dān chái tān dān duō 。yě yuán zhāi guǒ pān téng gě ，gě jué yú téng téng dǎo tuō 。xiān dòng xiān tóng yī hǔ shuì ，xiān rén zuì wò lǎo lóng wō 。fēng shì cè ，dòng mén dǎi zuò ，dòng lǐ yuè guāng ài suō pó 。mò yà cháo lán hán qì qì ，xiān jiā dòng fǔ jiē tiān hé 。dà shí lán wān ，dà shí lán wān 。jǐ zhòng shuǐ 。jǐ zhòng wō 。dài zhe yě tián kōng kuò ，yě tián kōng kuò ，yī céng lǐng ，yī céng pō 。lǎo shù lǎo téng wàng jǐ yuè ，gǔ shān gǔ sì jué jīng guò 。jīng guò jì duàn wéi shān zài ，suì yuè nián shēn nài sì hé 。zhēn gè cǐ sì bú tóng tā sì yǔ ，cǐ shān fēi bǐ bié shān ā 。qīng dài rǎn chéng qiān kuài yù ，yún xiá zhuāng jiù wàn duī luó 。zhī chú fó zǐ shén xiān cái kě dào ，zěn xǔ yóu rén róng yì dé pān mó 。zhè lú shān jǐng zhì ，guān zhī bú jìn ，wán zhī yǒu yú 。nǐ zé kàn dōng lín sì mén shǒu bēi shàng ，yǒu shī wéi zhèng 。shī dào ：bú dào lú shān bú shì sēng ，lú shān qīng jǐng shèng péng yíng 。wéi sēng ruò dào lú shān xià ，sǐ zàng lú shān gǔ yě qīng 。dú zhī wèi le ，zhī jiàn shān mén xià lì zhe yī gè háng zhě ，dài wǒ wèn tā 。nǐ nà fó yìn shī fù ，kě zài fǎ zuò tǔ me ？shī fù dǎ zuò lǐ 。jiè nǐ kǒu zhōng yán ，chuán ǎn xīn jiān shì 。nǐ dào yǒu gè kè guān ，bú yán xìng míng ？yǒu liǎng jù chán yǔ ，yòu jiào zuò jì yǔ 。nǐ dào ：méi shān yī kuài tiě ，tè dì lái xiàng yè 。lǎo guān ，xiǎo hé shàng xīn bèn ，yī běn 《xīn jīng 》niàn le sān nián líng liù gè yuè ，hái jì bú dé 。zài shuō yī biàn 。zhè gè bèn hé shàng 。gǎn shì xìng tiě ？bú xìng tiě 。bú xìng tiě jiù xìng xī 。bú xìng xī 。bú xìng tiě ，bú xìng xī ，jiù xìng tóng bà 。shī fù ，wài miàn tiān dào yī gè zhǔ 。ér ，bú yán xìng míng ，dào liǎng jù chán yǔ ，yòu jiào zuò jì yǔ ：méi shān yī kuài tiě ，tè dì lái xiàng yè 。jí jí shàng táng lái ，lú zhōng huǒ zhèng rè 。zhe shǒu ！tā biàn shì tiě ，wǒ shī fù shì huǒ ，jià qǐ lú lái shāo tā niáng 。lǎo guān ，wǒ shī fù (...)
“bái tù dǎo yào qiū fù chūn ，cháng é gū qī yǔ shuí lín ？”yuè zhōng bái tù nián fù yī nián bú cí xīn láo dì dǎo yào ，wéi de shì shí me ？bì hǎi qīng tiān yè yè dú chù de cháng é ，yòu gāi shì duō me jì mò ？dào dǐ shuí lái péi bàn tā ne ？
jī wěi bó shuō shāng yán zhù ，kōng sāng zǐ yī yǐn wú fù 。hàn xiāo hé mǎo xiǔ fèn yīng ，lǐ jìng táng shí háng yǔ 。chū shān lái jì le cāng shēng ，què juàn bái qù xián qù 。yī qiān nián huáng gé qīng fēng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

箕尾博说商岩住，空桑子伊尹无父。汉萧何昴宿分英，李靖唐时行雨。出山来济了苍生，却卷白去闲去。一千年黄阁清风(...)
智扫群雄百万兵，威敌平定汉初兴。志存节义为肱股，流传千载显家声。小官萧何是也。少为沛县主吏，因沛令欲起兵应陈涉，小官与曹参杀令，立刘亭长为沛公。俺沛公与项羽，遵怀王之命，共灭嬴秦，西取咸阳，先入关者王之，后入者臣之。小官奉命，亲为行军司马。俺沛公先到咸阳，封府库，锁宫门，分毫不取。项羽后入咸阳，不忿俺沛公，因此上项刘争利，累累交锋，互有胜负。今项羽将定，天下豪杰已归。止有二处未能收取，乃是平阳魏豹，西洛申阳。今奉沛公之命，着小官先至西洛，擒拿申阳。小官闻此申阳，才智过人，有万夫之勇。又说此人手下，有一大夫，乃是陆贾，有孙吴之谋略，管乐之奇才。小官未可深信。我今请的韩元帅来，共同商议，擒拿二将，未为晚矣。令人，与我请将韩元帅来者。理会的。韩元帅安在？广习先贤古圣文，孙吴韬略久知闻。忠心赫赫扶真主，平定干戈保万民。某乃韩信是也。这二位将军，乃是灌婴、张耳。小官幼而颇习遁甲之书，善通军旅之学，有神鬼不测之机；心存忠孝，腹隐机谋，累累成功。先为治(...)
花絮飘零。莺燕丁宁。怕妨侬、湖上闲行。天心肯后，费甚心情。放霎时阴，霎时(...)
凤凰同歌

相关赏析

文中除少数地方直接说明道理外，几乎都是比喻。通过比喻阐述道理、证明论点，这是本文在写作上的一大特色。由于创造比喻的技巧很高，因此这些比喻精警动人。如“青”取之于蓝，而青于蓝”（脱化成“青出于蓝而胜于蓝”）以及“不积跬步，无以至千里；不积细流，无以成江海”、“锲而舍之，朽木不折；锲而不舍，金石可镂”等等，都被人们当作指导学习的格言来称引。同时，运用比喻的方式方法也灵活多样，阐述一层意思，有的单独设喻，有的连续设喻；有的从正面设喻，有的从反面设喻；有的以比喻互相映衬，有的以比喻进行对比。如此层层推进，上下(...)
语犹在耳，事不如愿。
白乐天是谁？很多人都知道就是白(...)
铜驼陌上新正后，
文章劈起就引汉高祖田横、韩信事，以「死」字领起全篇，与其如韩信拱手待毙，尚不如田横全节自刭(...)
文武朝臣不见过，银台门事竟如何？只为龙床难得坐，一夜心焦白发多。某乃董卓是也。颇奈王允等众官好生无礼，他每说早晚选定吉日，便来迎俺，登其大位。我看黄历上尽有好日子，怎么还不见来相请？令人门首觑者，若王允等众官来时，报复我知道。理会的。世俗的人，跟贫道出家去来，我着你个个成仙，人人了道。这里也无人，贫道乃上界太白星是也。生居金地，出在庚方。鉴人间善恶无差，辨世上荣枯有准。因朝天帝回来，观见下方董卓弄权，要谋汉家天下。上苍致怒，众神不喜，故差贫道点化此人，看他省的也不省的。这是董卓门首。董太师，你好个大志气也。董太师，你这早晚死也。报太师爷，门首有个风魔的先生，望着府门大笑三声，大哭三声，打着他不去。特来报知。有这等事！待我亲自出去试看咱。呵、呵、呵，董卓，你这早晚死也。这个正是风僧狂道。令人，与我拿住者！我自己拿这厮去。哎哟，打杀我也。他怎生不见了？且看打我的是甚么物件。元来是一匹布。两头两个口字，中间里有两行字，写着道："千里草青青，卜曰十长生。"李儒，你知道么？太师，李儒仔细参详，不解此意。则除是蔡邕学士，他可懂的。吾儿言者当也。李肃，与我唤将蔡邕来者。蔡学士安在？小官姓蔡名邕，字伯喈，祖居陈留郡人氏，官拜学士之职。有太师相请，不知为着甚事，须索见去。太师呼唤小官，有何见谕？蔡学士，我正在府中闲坐，有一个风魔的先生，望着府门哭三声，笑三声。我出去看他，被他拿一物件当头打将过来。正要着人拿他，早化一道金光不见了。如今他这物件现在于此。我不解其意，唤学士来试看咱。既如此，请借一看。哦，是一匹布，可长一丈，上面有两行字："千里草青青，卜曰十长(...)

作者介绍

李元纮 李元纮（？－733年），字大纲，京兆万年（今陕西西安）人，祖籍滑州（今河南滑县），唐朝宰相，殿中监李道广之子。李元纮本姓丙，曾祖时获赐李姓。[1] 早年历任泾州司兵参军、雍州司户参军、好畤县令、润州司马、万年县令、京兆尹、工部侍郎、兵部侍郎、吏部侍郎、户部侍郎。开元十四年（726年），李元纮以中书侍郎之职拜相，授同平章事，并封清水县男。他担任宰相三年，因与同僚杜暹不和，被罢为曹州刺史，后又调任蒲州刺史，因病致仕。开元二十一年（733年），李元纮病逝，追赠太子少傅，谥号文忠。